Biegliśmy ścieżką, opuszczając Mroczne Bagna. Odetchnąłem z ulgą, gdy wbiegliśmy na pokrytą śniegiem polanę. Poczułem przyjemne zimno pod stopami. Kiedy się zatrzymaliśmy, Heroika wbiła we zdenerwowany mnie wzrok.
- Może byś tak coś powiedział? - fuknęła.
- Sory za tę kule ognia - wyrecytowałem powoli, chociaż nawet cieszyło mnie co zrobiłem. Wadera przewróciła tylko oczami - Co teraz?
- Teraz najlepiej udać się w normalne miejsce i dać Heroice spokój - powiedziała Heroika siadając na śniegu.
- Gniewasz się o to co zrobiłem? - mruknąłem podchodząc do brązowej wadery.
- W sumie... było nawet fajnie.
Coś mi się zdawało że ona lubi ryzyko. Rzeczywiście Heroika nie jest taka za jaką ją miałem.
- Lepiej niż na tej wojnie? - zapytałem.
Heroika podniosła wzrok zupełnie zbita z tropu w głębokim zamyśleniu.
- Nie można tak tego porównywać - powiedziała - Walcząc z Basiorem Ciemności pożegnaliśmy wiele wilków. Zginęły nawet szczeniaki.
- Opowiesz mi o tym? - zainteresowałem się.
Wadera położyła się na śniegu i zaczęła opowiadać.
<Heroika?> Opowiedz o wojnie cokolwiek
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz