Gubiłem się we własnych myślach i nie wiedziałem w ogóle, jak pomóc. Chciałem jej nadać sensu życia, chciałem by mnie kochała, choć tak brutalnie potraktowałem jej brata... Coś czułem, że właśnie tego nie mogła najbardziej przeżyć. Sam nie mogłem... Nie zapanowałem w tamtym momencie nad sobą, tak ogarnęła mnie chęć zemsty. Otrząsnąłem się z myśli i próbowałem opanować emocje...
- Teri... Przecież wiesz, że cię kocham. Chcę spędzić z tobą całe swoje życie. Przepraszam za wszystko... Chciałem tylko twojego dobra - wyznałem.
Wilczyca spojrzała na mnie czerwonymi ślepiami i uniosła niepewnie głowę.
- Nic nie zdołasz zrobić by mnie teraz uszczęśliwić - odparła roztrzęsionym głosem. - Nie po tym wszystkim, co zaszło...
Serce mi pękało, jednak mój pomysłowy łeb jak zwykle na coś wpadł.
- Może... Chciałabyś ze mną ruszyć w podróż? Wyjść, zapomnieć o przeszłości, oczyścić umysł z tragedii...
Teriyaki uniosła brew. Objaśniłem więc, o co mi chodzi.
- Chciałbym odkryć swoją przeszłość. Powiedziano mi tylko, że w moim życiu stało się coś okropnego, dlatego wymazano mi pamięć nawet ze szczenięcych lat. Muszę sobie o tym przypomnieć, bo ciekawość aż mnie zżera od środka... Pomożesz mi w tym?
<Teri? Nie szkodzi, że tak krótko, ważne że w ogóle ;3>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz